Wiebe hoorde natuurlijk bij het viertal, samen met Berit was hij al 10 jaar lang een vaste factor. Maar buiten het viertal hoorde hij ook bij onze paarden op de stal en in de wei. We missen Wiebe dan ook enorm. En wij niet alleen, maar ook alle andere stalvrienden. Wiebe was een echt knuffelpaard, heel lief en betrouwbaar. Gek op eten. Soms liever lui dan moe, maar op zijn tijd liet hij ons versteld staan door als een hengst rond te gaan lopen snuiven en paraderen (niet te lang, want dan was het weer tijd om te gaan luieren). Hij had een mooi koppie en dat wist hij ook, hij poseerde graag voor de foto. En als een echte gentleman hield hij zich altijd schoon. Als elk paard onder de modder zat, liep Wiebe er nog bij of hij op show moest. Maar ondertussen was hij dus ook een echte bikkel met vechtlust, dat heeft hij tijdens zijn ziekte wel laten zien.

Voor Berit is het verlies groot, ze heeft Wiebe als jong paard gekocht, zelf ingereden en in 10 jaar tijd vele uren met hem doorgebracht. Hij was echt haar maatje!

Het is dan ook verdrietig om op deze manier afscheid te moeten nemen.

Berit, heel veel sterkte, je kunt trots op Wiebe zijn en we zullen Wiebe nooit vergeten!